Gjithçka flet në favor të faktit se shpejtësia maksimale e makinës në të ardhmen – pavarësisht nga fuqia e motorit – do të jetë e kufizuar në fabrikë. Tani për tani, shpejtësia prej 180 km/orë përmendet më shpesh si një kufi.
Lajmi mbërriti të martën ku thuhet se Renault dhe Dacia do të kufizojnë shpejtësinë maksimale në 180 km/orë në modelet e tyre të ardhshme, ndërsa Volvo e njoftoi atë vitin e kaluar.
Interesante, Renault, i cili zotëron edhe Dacia, gjithashtu përmend një sistem automatik të kontrollit të shpejtësisë të quajtur Safety Coach, i cili do të rregullojë kufirin e shpejtësisë sipas rregullave lokale të trafikut, duke marrë parasysh aspekte të ndryshme si rruga dhe kushtet e motit.
Nga ana tjetër, Volvo do t’u ofrojë klientëve të ashtuquajturin ‘çelës kujdesi’, i cili do t’i lejojë pronarit që – nëse dëshiron – të kufizojë më tej shpejtësinë maksimale. Për shembull, nëse e njëjta makinë drejtohet në mënyrë të pavarur nga anëtarët e rinj të familjes që nuk janë ende shoferë me përvojë, kufiri i shpejtësisë mund të vendoset më i ulët se i përgjithshmi 180 km/orë, transmeton Telegrafi.
Renault dhe Volvo, natyrisht, nuk e shpikën kufirin e shpejtësisë në fabrikë, por njoftimet e tyre bënë jehonë në publik pasi vendosën shkallën mjaft të ulët.
Për krahasim, prodhuesit gjermanë të makinave premium prej kohësh kanë kufizuar shpejtësinë e shumicës së modeleve të tyre në 250 km/orë në fabrikë, megjithëse këto automjete kanë motorë që lejojnë shpejtësi dukshëm më të larta.
Sidoqoftë, me disa prej tyre, është e mundur, me kërkesë të klientit dhe me paketa shtesë, të rritet deri në një farë mase ky limit.
Sidoqoftë, ndërsa makinat morën motorë gjithnjë e më të fuqishëm nga brezi në brez, prodhuesit theksuan shpejtësinë maksimale të modeleve të tyre të reja si një nga artikujt më të rëndësishëm për arsye marketingu.
Dhe kjo shpejtësi maksimale u rrit nga dekada në dekadë, kështu që në fund të shekullit të kaluar, shumë vetura familjare kishin arritur në 200 km/orë, e cila ishte vetëm disa dekada më parë, një shifër që shumica dërrmuese e shoferëve vetëm mund ta ëndërronin.
Pastaj erdhi shekulli i 21-të dhe kompanitë e makinave u përqendruan në sigurinë, ekologjinë dhe automatizimin e makinës.
Të dhënat për shpejtësinë maksimale të një makine nuk ishin më një përparësi, dhe pse kur pothuajse çdo model modern mund të zhvillojë më shumë se 150 km/orë, ndërsa në pothuajse të gjitha vendet kufiri ligjor është 130 ose më pak.
Kështu, “evolucioni” filloi të ndodhte në drejtim të kundërt, kështu që kompanitë e makinave po konsiderojnë gjithnjë e më shumë opsionin e një kufiri të shpejtësisë në fabrikë.
