ENIS MIFTARI/ Poezia “Kurthi”

KURTHI

Kurthet që përgaditen dhe gardhet që ngriten,

me inatin dhe kohën fillojnë veniten.

Me gurët që hedhin e nuk i kursejnë

në fund do të bëjnë nder.

I ligu nuk bëhet kurrë burrë edhe po i vurre dukat

se i ligu mendon se mëkatin e lan me mëkat.

Burri kurrë nuk ngre kurthe, por ngre flakën për mejdan

se ligësia juaj nuk bën nder as për komb e as për vatan.

Atëherë me shigjetë e pushkë, kur të marrësh nishan

ndër vete kujto, brendësinë dhe për barrën që mbi supe mban.

Dhe nishan kur të marrësh, mos e merr prapa shpinës

sepse dëshmon për atë që ska burrëri përtej të ligës.

Kur kurthet kanë fund dhe zjarri fillon shuhet

a thua vallë në çastje vdekje ligësia yte mburret ?

Atëherë fillon kupton rëndësinë e mejdanit dhe burrërisë

por nuk ka mundësi të dytë, përveç fillimit të vështirësisë.

Se knaqësia e kurthit dhe gardhit shndërrohet

dhe aty ligësia e kësaj bote fillon të përjetohet.

Thirrja e mendjes në kohë sjell dobi e nuk thumbon

çdo vonesë radhazi shton peshë e nuk të mbron.

Enis Miftari 22.01.2022