Kur nuk do te arrijm ta njohim veten tone po nuk u ndalem së menduarit “thanë” , “flasin”….
Sa e veshtir ash jeta apo ,shumë na duhet deri sa te arrijme aty ku duam.I kam than dikujt du me mri diçka,me punu per andrat e mia e di se asht vështir ama po du me provu, sa nisna me punu gratis mar motiv tum than “leje krejt se sun e ban mos e lodh veten dil shetit n’qendër”.
Une jam tu u shkollu jam tu studiju shumë se du me u bo gazetare ,në jeten tem du me i hap do rruge vet du me bo veten krenare , ama thojn “po leje krejt se so femna me dal televizor” ,po pra edhe un do baj ndryshimin do fillojn syte e tu tum pa mu me u adaptu me pa femna tu punu.“Leje se tan diten mas lajmit ki me ngajt gjithe dita me shok koleg kam met ra”, po edhe cfar do jete ndryshimi?!
“Ashte rand per ty qik me punu 8 ore ,se buken hazer duhesh shpi me bo,kot i ke hij ksaj udhe me kto men as “dera burit nuk ka met mbajt”,
Nejse ti edi ama mare duhet met ardh me dal rruge me mikrofon ne dore , mos meno se te tham dicka ti mso ama me punu te dera bur valla zor se kan met lan.
Eh pra,ke mend ne kry ske ta mushin njerzit qashtu qysh ata dojn met pa,besom se une kam vendos mos me vazhdu tut ngu tij ,une rrugen tem me sukses edhe me mund te madhe kam me e ndertu ,di me dallu mir te bardhen prej te zezes ,dhuraten mat madhe ne jete e kam se jam ne paqe me veten,ti sa te dush me demotivo se une mu nal nijet se kom.
