Ndonëse konsiderohet e paturpshme në shumë kultura, pyetja e moshës së dikujt në Korenë e Jugut është një kontratë sociale që vendos rendin mes folësve.
Hera e parë që imigranti britanik, Joel Bennett kuptoi se ai kishte kryer një gabim të madh gjuhësor ishte kur falënderoi një pronare restoranti për një vakt të mirë gjatë udhëtimit të tij të parë në Korenë e Jugut.
Pronarja ishte një femër në të 60-at e saj dhe Bennett, atëherë 23 vjeç, tha “gomawo”, që përkthehet në një “faleminderit” në anglisht. Ai mendoi se po tregohej i sjellshëm.
Pa e ditur, Bennett, tani 33 vjeç, kishte përdorur një version të rastësishëm, joformal të “faleminderit” që do të ishte interpretuar si i pasjellshëm dhe fyes po të ishte korean, transmeton rtv21.tv
“Nuk e kuptova se kishte kaq shumë mënyra për të thënë faleminderit,” tha Bennett. “Unë gjithmonë kam menduar se faleminderit ishte faleminderit.”
Por në kulturën koreane, si një person disa dekada më i ri se pronari, Bennett pritej të kishte përdorur formën nderuese të gjuhës koreane, një sistem kompleks gjuhësor me nivele të shumta të të folurit që është përshkruar si një nga gjuhët më të komplikuara në bota ashtu siç kërkon vlerësimin e vazhdueshëm të vjetërsisë, statusit social dhe nivelit të intimitetit në raport me adresuesin.
Kjo është arsyeja pse, në Korenë e Jugut, menjëherë pas takimit me dikë të ri, do t’ju kërkohet pa ndryshim të tregoni moshën tuaj, transmeton rtv21.tv
Të ndash lirisht moshën ose vitin e lindjes nuk është thjesht një konventë shoqërore. Është një kontratë shoqërore që vendos rendin dhe hierarkinë ndërmjet folësve. Sepse edhe diferenca e një viti mund të diktojë gjithçka, nga mënyra se si njerëzit flasin me njëri-tjetrin deri tek mënyra se si hanë dhe pinë në shoqërinë e njëri-tjetrit./21Media
